Monumenta Archaeologica Barbarica Tom XIV Drukuj

Magdalena DZIĘGIELEWSKA, Magdalena KULCZYŃSKA14cieblowice

Ciebłowice Duże. Ein Gräberfeld der Przeworsk-Kultur in südwestlichen Masowien
(red. M. Mączyńska, R. Prochowicz)
Fundacja Monumenta Archaeologica Barbarica
Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie
Warszawa 2008
216 s.; 30 cm.
ISSN 1426-3998
ISBN 978-83-927585-0-1 (Fundacja Monumenta Archaeologica Barbarica)
ISBN 978-83-60099-13-1 (PMA)

Ciebłowice Duże, gm. Tomaszów Mazowiecki, pow. tomaszowski, woj. łódzkie.


Pierwsze zabytki na stanowisku (stan. 1) znaleziono przypadkowo w 1983 roku w trakcie wybierania piasku. Systematyczne prace wykopaliskowe przeprowadził tu w latach 1984–1991 Janusz Karolczyk z Muzeum w Tomaszowie Mazowieckim. W ich rezultacie zbadano w całości dobrze zachowane cmentarzysko ludności kultury przeworskiej, na którym odkryto 149 ciałopalnych grobów popielnicowych i jamowych oraz pozostałości miejsca palenia zwłok (tzw. ustryny). Cmentarzysko użytkowane było stosunkowo krótko, od około początków II wieku n.e. (faza B2b) do około połowy III wieku n.e. (faza C1b). Nekropola w Ciebłowicach Dużych jest obecnie najlepiej poznanym cmentarzyskiem z okresu wpływów rzymskich w dolinie Pilicy. Więcej informacji znajdziesz w monografii stanowiska.